Είναι που ο κόσμος όλος πήγε πάσο κι η φαντασία σου 'γινε μπελάς

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Κώστας Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας



Απόσπασμα από το άρθρο του Κώστα Κανναβούρη
Ούτε τίποτα από την Αυγή της Κυριακής 6/2/11


.....Ένα κράτος που πολύ γρήγορα εξέπεσε από την επανάσταση στην
υποταγή, παράγοντας ποικιλόβουλα αποτελέσματα. Παρήγαγε μια
οικονομία που το προϊόν της ήταν η υποταγή και όχι η παραγωγή
ελεύθερων ανθρώπων. Παρήγαγε μια δημοκρατική αίσθηση επιρρεπούς
βασιλείας που κατανοούσε τον κόσμο της εποχής της εντελώς
εξωπραγματικά. Παρήγαγε περισσότερους προσκυνημένους απ' ό,τι
εξεγερμένους. Και ήταν φυσικό να γίνει έτσι. Γιατί δεν υπήρχε
έδαφος αλήθειας, δεν πρόλαβε να δημιουργηθεί τέτοιο έδαφος,
γι' αυτό και οι εξεγερμένοι όλες, μα όλες τις φορές δεν είναι
που ηττήθηκαν, είναι που προσχώρησαν στις τάξεις των προσκυνημένων.
Και από πάνω ο λόγος της μεγαλαυχίας. Ο Λόγος μιας θρησκείας.
Και ακολούθησαν πολλές θρησκείες. Ασύντακτα, ασύμπτωτα, ανακατεμένα.

Και τώρα είμαστε εδώ. Και δεχόμαστε ότι εμείς σπαταλήσαμε την Ελλάδα.
Εμείς περάσαμε γενιές ολόκληρες γλεντώντας το έχει μας και τη σερμαγιά
του τόπου, πουλώντας στα χαρτοπαίγνια του χρόνου ό,τι πολύτιμο μας
κληροδοτήθηκε. Και δεχόμαστε ότι μαζί τα φάγαμε. Και αποδεχόμαστε
εν έτει 2011 το "δίκαιο του αίματος" που λέει και το Δ' Τμήμα του
Συμβουλίου της Επικρατείας. Και αποδεχόμαστε ότι είμαστε έκφυλοι,
ανιστόρητοι, απατεώνες, σπάταλοι σε βαθμό οικονομικού εγκλήματος
ισάξιου με το ατιμώρητο έγκλημα χρηματοληψίας από τη Siemens του
ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., εκμαυλισμένοι συλλήβδην από τις χαρές και
τις χάρες του λαϊκού καπιταλισμού. Δεχόμαστε ότι είμαστε οι
επίμονοι κηπουροί κάθε είδους ανθέων του κακού σ' αυτόν τον
τόπο. Δεχόμαστε ότι εμείς φταίμε.

Και πράγματι, έτσι είναι. Εμείς φταίμε. Γιατί εμείς είμαστε
οι άλλοι. Για την ακρίβεια: Εμείς δεχόμαστε να είμαστε οι άλλοι.
Εμείς, δηλαδή, είμαστε το δίκαιό τους και ο περιώνυμος νομικός
πολιτισμός τους. Πολύ περισσότερο: ο πολιτικός πολιτισμός τους.
Που αφήνει ελεύθερους δύο πρωθυπουργούς, τον Κώστα Καραμανλή
και τον Γιώργο Παπανδρέου, οι οποίοι έχουν υποπέσει στο έγκλημα
της συνταγματικής εκτροπής. Και στέλνει στη φυλακή έναν ολόκληρο
λαό για λόγους αδιευκρίνιστης συνενοχής.

Πιθανώς θα το καταλάβουμε κάποτε.
Αλλά τότε θα είναι αργά.
Ούτε αριστερά δεν θα μπορούμε να
είμαστε τότε, ούτε τίποτα.