Όταν ο Σταμάτης και η Λίνα συνάντησαν τον Μπρέχτ

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου
Από τον δίσκο Μαμά γερνάω 1988

Πάμε κάπου

Πάμε κάπου, πάμε κάπου
μη με πας στου Φιλοπάππου,
μη με φέρνεις απ' το Γκάζι, βρε
για Θησείο, με πειράζει, βρε.

Πάμε λίγο, πάμε λίγο
κάτι μ' έπιασε να φύγω,
Κυριακή στην Κηφισίας, βρε
μια φωνή απελπισίας, βρε.

Δε μ' αρέσει, τι να κάνω
έχω κι έναν εγωισμό,
στην Αθήνα θα πεθάνω
άμα κάνω τουρισμό.

Πάμε όπου θέλεις, πάμε
θα σου λέω τι κοιτάμε,
στα μισά της Αλεξάνδρας, βρε
μια γυναίκα κι ένας άντρας, βρε.

Πάμε πάλι, πάμε πάλι
πίσω έρχονται κι οι άλλοι,
για τη μνήμη του τοπίου, βρε
να κι η Αίγλη του Ζαππείου, βρε.

Δε μ' αρέσει, τι να γίνει,
να 'χω μονάχα παρελθόν
κι η Αθήνα να μου δίνει
απ' το ράδιο το παρόν.

Άλλο "Ένα-ένα-τέσσερα"
κι άλλο "Εννιά κι ογδόντα τέσσερα".

Πάμε όλοι, πάμε όλοι
άλλη πόλη μες στην πόλη,
Κυριακή στον Παρθενώνα, βρε
με δικά μας δακρυγόνα, βρε.


Για τις πόλεις

Από κάτω τους οχετοί.
Μέσα τους τίποτα, κι από πάνω καπνός.
Ζήσαμε μέσα. Τίποτα δε χαρήκαμε.
Φύγαμε κείθε γρήγορα. Κι αργά φεύγουν κι αυτές.

Μπέρτολτ Μπρέχτ 1927

Πόσο επίκαιρο ακούγεται αλήθεια….
82 χρόνια μετά.