23.9.09

Το μαύρο τραγούδι της Μασσαλίας



Από το λιμάνι της Μασσαλίας σε ένα άλλο λιμάνι αυτό του Άμστερνταμ.
Συγκλονιστική ερμηνεία του Jacques Brel στο Olympia το 1964




Το μαύρο τραγούδι της Μασσαλίας
Ζαν-Κλωντ Ιζζώ εκδόσεις ΠΟΛΙΣ


Τρεις φίλοι, μεγαλωμένοι στις λαϊκές συνοικίες της Μασσαλίας,
ερωτευμένοι με την ίδια κοπέλα, αναμεμειγμένοι με το έγκλημα.
Χρόνια μετά, ο ένας από αυτούς, ως αστυνομικός επιθεωρητής πια,
αναζητεί τους δολοφόνους των παλιών του συντρόφων.
Η Μασσαλία με το λιμάνι και τους ανθρώπους της, τους δρόμους και τα κορίτσια της, το οργανωμένο έγκλημα που απλώνεται παντού,
την αστυνομική βία και τον ρατσισμό, αποτελεί το σκηνικό που γεννά
και υποθάλπει νουάρ ιστορίες όπως το Μαύρο τραγούδι της Μασσαλίας.
Πρόκειται για την πόλη-σύμβολο αλλά και την πόλη- πατρίδα για τον συγγραφέα και για όσους θέλουν να συγχρονίσουν το βήμα τους
και τη ζωή τους με τον παλμό της.
ο ήρωας, συναισθηματικός και εχθρός της βίας, γεμάτος αμφιβολίες
για τον εαυτό του.
Ονειρεύεται μια πόλη όπου ο καθένας, όποιο χρώμα και αν έχει
στο δέρμα του, μπορεί να κατέβει από το τραίνο ή το πλοίο,
με μια βαλίτσα γεμάτη όνειρα για ζωή και να πει
<< Καλά είμαι εδώ. Είναι το σπίτι μου >>.

Βιογραφικό σημείωμα

Ο Ζαν-Κλωντ Ιζζό γεννήθηκε το 1945 στη Μασσαλία. Ήταν γιος ενός ιταλού μπάρμαν και μιας ισπανίδας κομμώτριας. Ο ίδιος συνήθιζε να λέει για τον εαυτό του: «Είμαι μισός Ιταλός, μισός Ισπανός με μια ιδέα αραβικού αίματος, ένας γνήσιος Μασσαλιώτης». Υπηρέτησε εθελοντικά στο Τζιμπουτί και εκπαιδεύτηκε ως εργάτης μεταλλείων. Υπήρξε μέλος του Κομουνιστικού Κόμματος της Γαλλίας, άσκησε για χρόνια τη δημοσιογραφία στην εφημερίδα της τοπικής οργάνωσης (La Marseillaise) και έγραψε κινηματογραφικά και τηλεοπτικά σενάρια. Τα κείμενά του απηχούσαν έναν σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 ο Ιζζό έπαψε να ασχολείται ενεργά με την πολιτική, παραιτήθηκε από την εφημερίδα και άρχισε να ζει στα χαρακώματα της λογοτεχνίας ως βιβλιοπώλης, βιβλιοθηκάριος και διοργανωτής λογοτεχνικών εκδηλώσεων. Πολυταξιδεμένος, από την Αιθιοπία και την Ταγγέρη στην Κωνσταντινούπολη, από τη Νάπολη στη Βαρκελώνη και από τη Μασσαλία στην Αλεξάνδρεια, πίστευε πως όλοι είμαστε χαμένοι ναυτικοί. Στην ηλικία των 50 ετών δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Το μαύρο τραγούδι της Μασσαλίας. Ακολούθησαν τα βιβλία Τσούρμο (1996) και Solea (1998) που μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Ο Ζαν-Κλωντ Ιζζό πέθανε τον Ιανουάριο του 2000 στη Μασσαλία.

Βιβλιογραφία

(2005) Οι βατσιμάνηδες της Μασσαλίας, Μεταίχμιο(2003) Ο ήλιος των μελλοθανάτων, Πόλις(2002) Έρωτας και θάνατος στη Μασσαλία, Μεταίχμιο(2001) Οι βατσιμάνηδες της Μασσαλίας, Μεταίχμιο(2000) Soléa, Πόλις(2000) Το τσούρμο, Πόλις(1999) Το μαύρο τραγούδι της Μασσαλίας, Πόλις

Πληροφορίες για αυτή την ανάρτηση από την biblionet.gr

3 σχόλια:

Artanis είπε...

Καλημέρα "πατρίδα"...Ελπίζω να έισαι καλά...
Όμορφη ανάρτηση, ωραία όντως η ερμηνεία που μοιράστηκες μαζί μας...
Να είσαι καλά, σε φιλώ...

Ανώνυμος είπε...

to τραγουδι με παιζει με διακοπες,αλλα ειναι υπεροχο!

Madame de la Luna είπε...

Ενδιαφέρον φαίνεται το βιβλίο, ωραίο το τραγούδι κι εγώ θυμήθηκα μια παλιά συζήτηση για την Μασσαλία, που είχε άρωμα Δυτικής Όχθης.

Καλό βράδυ Δημήτρη.