31.8.09

«κράτος ασυστόλων και πεσμένων κώλων...»



Απέραντο μαύρο.Πάντειος πολιτεία (απο την ΑΥΓΗ )

Φαίνεται πως η μαυρίλα είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας...

Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς την απάθεια με την οποία αποδεχθήκαμε την καταστροφή της Αττικής, χωρίς καν μια προσπάθεια συλλογικής αντίδρασης, για να δείξουμε ότι δεν αντέχουμε άλλο αυτόν τον ξεπεσμό... Αποδεχθήκαμε την καταστροφή της Πάρνηθας και του Υμηττού, κατάπιαμε την τραγωδία με την εκατόμβη των νεκρών στην Ηλεία, θα ξεχάσουμε και την ολοκληρωτική καταστροφή της Αττικής; Εσβησε η οργή και η αγανάκτησή μας με μερικές κραυγές από τις τηλεοπτικές οθόνες και ξαναγυρίσαμε ήσυχοι κι αμέριμνοι στην καθημερινότητά μας; Εκτονωθήκαμε στις παρέες και τον μικρόκοσμό μας και ξεχάσαμε ότι τα συλλογικά αγαθά χρειάζονται και συλλογική αντίδραση κι ότι δεν μπορούμε να εκχωρούμε μονίμως το παρόν και το μέλλον μας σε κάποιους άθλιους καρεκλοκένταυρους της εξουσίας, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η προσωπική τους επιβίωση και τίποτε άλλο; Δεν συνειδητοποιούμε ότι έχουμε κι εμείς ευθύνες, αν θέλουμε να παραμένουμε κοινωνία και όχι αγέλη που άγεται και φέρεται;

ΑΝ ΚΑΙ τώρα, που βλέπουμε ότι κατεβαίνουμε το ένα σκαλοπάτι μετά το άλλο προς τον πάτο, δεν μπορούμε να εκδηλώσουμε την οργή μας, είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Γιατί είμαστε μέρος του προβλήματός μας όλοι μας -κι όχι μόνο αυτοί που καίγονται...-, αφού έχουμε επιλέξει την ιδιωτεία, το βόλεμα, το ωχ αδερφέ, εγώ θα βγάλω τα κάστανα από τη φωτιά. Εχουμε το κράτος και την κυβέρνηση που μας αξίζουν, έχουμε το περιβάλλον που μας πρέπει, την προστασία που μας αρμόζει, αφού τα ανεχόμαστε, τα υποθάλπουμε, τα συντηρούμε...

ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ πότε πότε ότι το περιβάλλον είναι η ζωή μας. Κι όμως χτίζουμε τις βίλες ή το αυθαίρετό μας όπου και όπως μας βολεύει, λαδώνοντας τη μηχανή όπως την έχουμε συνηθίσει, αδιαφορώντας για το τι καταστρέφουμε, ξεχνώντας ότι αύριο θα το βρούμε μπροστά μας... Ψηφοθηρούμε ασυστόλως σε δημάρχους, νομάρχες, βουλευτές, υπουργούς, για να κάνουν τα στραβά μάτια για να συντηρείται η παρανομία και η διαφθορά. Δεν θέλουμε ΧΥΤΑ, αλλά όπου κι αν περάσεις, όπου κι αν σταθείς, αντικρίζεις ένα απέραντο σκουπιδαριό. Κι ούτε περνάει από το μυαλό μας ότι το δάσος, η φύση, είναι υπόθεση όλων μας, ότι αν εμείς πρώτοι δεν την προστατεύσουμε κανείς κερατάς δεν θα το κάνει...

ΩΣ ΠΟΤΕ θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να δικαιώσουμε τον Σαββόπουλο, που εδώ και χρόνια φώναζε ότι είμαστε «κράτος ασυστόλων και πεσμένων κώλων, κωλοέλληνες...»

Το κείμενο είναι του Σήφη Πολυμίλη
δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία του Σαββάτου 29/8/09
στη στήλη Καφενείον η Ελλάς με τίτλο τσιφτετέλληνες

ΥΓ Το υπογράφω και με τα δυο χέρια

4 σχόλια:

Γεφυριστές είπε...

Με χέρια και με πόδια, Δημήτρη!!
Αλέκα

Artanis είπε...

Ψυχραιμίααααααααα...
(Θα μου πεις "μέχρι πότε" και δίκιο θά
'χουμε και οι δύο...)
θα το καταλάβουν (κι αυτοί), δυστυχώς όταν θα είναι αργά...
Σε φιλώ...

saltatempo είπε...

Καλό μήνα και καλό βράδυ Αλέκα
τι να το κάνεις είμαστε πολλοί αλλά σκόρπιοι.

Δημήτρης

saltatempo είπε...

πατρίδα ευχές και σε εσένα
πόση ψυχραιμία ποια λίγο νιονιό
να έχεις τα παίρνεις στην κράνα

Δημήτρης