24.3.09

Απ' του πεθαμένου το μάτι μην περιμένεις δάκρυ



Κείνοι που έζησαν μέσα στη θύελλα φεύγουν ένας ένας
κι ζωντανή μαρτυρία τους χάνεται.
Χάνονται οι λαικοί θησαυροί η μπαλσαμώνονται στα ιστορικά αρχεία.
''Απ' του πεθαμένου το μάτι μην περιμένεις δάκρυ''
λέει μια μικρασιατική παροιμία.
Στις μνήμες των ζωντανών έσκυψα. Ακούμπησα μ' αγάπη και πόνο τ' αφτί
στις καρδιές τους, εκεί που κρατούν τις θύμησες........

ΔΙΔΩ ΣΩΤΗΡΙΟΥ

Από τον πρόλογο στο βιβλίο της πρώτης έκδοσης 1962 ματωμένα χώματα

Αφιερωμένο στην μητέρα μου

ΥΓ Η συνύπαρξη της Χαρούλας και της Σεζέν σε αυτό το υπέροχο τραγούδι
δείχνει το δρόμο, ας τον ακολουθήσουμε

3 σχόλια:

Γεφυριστές είπε...

Δημήτρη,καλημέρα
θυμίζεις πολλά με την επιλογή σου αυτή.. η γιαγιά μου η Καλομοίρα ξέρεις πώς έλεγε αυτήν την παροιμία της πατρίδας της; "Απ' του πεθαμένου το μάτι μην περιμένεις άλλο δάκρυ".. κι όταν τη ρωτούσα τι εννοεί μου έλεγε απλά ότι οι πρόσφυγες πεθαίνουν με νωπό το δάκρυ..
Σε χαιρετώ!

saltatempo είπε...

Αλέκα καλημέρα,
οι πρόσφυγες πεθάνανε μια φορά στις εστίες τους
και πολλές φορές από την άθλια αντιμετώπιση των ελληνικών
κυβερνήσεων.
Το πνεύμα της πατρίδας μας τους χρωστάει πολλά!!!

Δημήτρης

Unknown είπε...

αλληλεγγύη..το μόνο όπλο.