Λόγια και μουσικές με πήραν απ’ το χέρι και με πήγαν στις γειτονιές των ποιητών. Περπάτησα σε δρόμους με φιλόξενα σπίτια οι κήποι τους ευωδίαζαν αρώματα ζωής και πού και πού κανένα στίχο της στιγμής.
Στιχάκια κρυψώνες μιας ζωής εκεί μέσα φύλαξα τα πολύτιμα βουτηγμένα στη χαρά και τη λύπη βαφτισμένα στις παρέες και τη μοναξιά στης οικογένειας την αγκαλιά ζαλισμένα απ’ τα μεράκια και τα πιοτά χόρεψαν τη ζωή μου ζεϊμπεκιά.
Όλα αυτά μετέτρεψαν τις λέξεις σε στρατό νοημάτων που αφηγείται ιστορίες άλλες με αιτία και άλλες με του νου τη φαντασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου