10.12.11

Να τραγουδήσουμε όλοι το τραγούδι της ενότητας



ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΠΟΤΈ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ




...Το σύστημα έχει ραγίσει, ο κόσμος δεν ακούει πια και τόσο πολύ
τους νεκροθάφτες του, όμως δεν ακούει και απ' την άλλη όχθη,
την όχθη της Αριστεράς αυτά που περιμένει.

Παρ' ότι ελπίζει ο κόσμος σ' αυτά τα κόμματα, παρ' ότι ακριβώς για αυτό τους ανεβάζει τα ποσοστά, και το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα σχήματα της Αριστεράς δεν προσφέρουν αντίδωρο σε αυτόν τον κόσμο την Κοινή Δράση τους.

Κι όχι μόνον, αλλά και την Κοινή Δράση με άλλες δυνάμεις πέραν
της Αριστεράς, δυνάμεις που αντιστέκονται στο Μνημόνιο, τη λογική του,
την ηθική του, την πολιτική και πολιτειακή μετάλλαξη που πάει να επιφέρει.

Αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη χρειάζεται, όπως έγινε
σε πλήθος χωρών της Λατινικής Αμερικής, όχι η ένωση αλλά η ενότητα
της Αριστεράς. Μάλιστα ακόμα παρά πέρα η ενότητα των δυνάμεων αυτής
της Αριστεράς με άλλες αντιστεκόμενες δυνάμεις.

Τα ποσοστά που θα εξασφάλιζε ένα τέτοιο σχήμα δεν θα τρομοκρατούσαν απλώς τους τρομοκράτες αλλά θα έσπρωχναν το εκκρεμές της Δημοκρατίας προς τον άνθρωπο,
το σπίτι του, την εργασία, το σχολείο, την ανάπτυξη, τη δίκαιη κατανομή
του πλούτου.

Σήμερα είναι που χάνονται ζωές, δουλειές, σπίτια! Δεν μπορούν να περιμένουν
τον σοσιαλισμό για να σωθούν όλα αυτά. Ούτε θα φθάσει κανείς ποτέ στον
σοσιαλισμό με τα πτώματα όσων άφησε να χαθούν μέσα στην κρίση, διότι
δεν ήταν ιδεολογικά καθαροί, διότι είχαν αμαρτήσει όταν ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ
ή Ν.Δ. ή ό,τι άλλο...

Κανείς δεν ζητάει απ' το ΚΚΕ να ενωθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ (ήδη τα ποσοστά τους
μαζί κινούνται πάνω απ' το 25%), ζητάνε όμως πολλοί, ανάμεσά τους και
δεξιοί ψηφοφόροι, ένα Κοινό Πρόγραμμα για να αντιμετωπισθεί ο Αρμαγεδδών.
Αυτό το Πρόγραμμα θα εκτόξευε τα ποσοστά τους τόσον, που το μονοπώλιο της διακυβέρνησης της χώρας απ' τον δικομματισμό, το νυν Μνημονιακές δυνάμεις,
να αμφισβητηθεί και μάλιστα να ανατραπεί.

Αν δεν δοθεί στον λαό αυτή η δυνατότητα απ' τις δυνάμεις της Αριστεράς,
αν δεν ανοιχθεί ο δρόμος για να πάρει ο ίδιος την τύχη του στα χέρια του,
τότε τι Αριστερά είναι; και εις τι τη χρειάζεται ο λαός;...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 10.ΧΙΙ.2011 Ελευθεροτυπία

Δεν υπάρχουν σχόλια: