24.1.09

Έγχρωμες σκέψεις σε ζοφερό περιβάλλον


SALVADOR DALI ΣΤΑΥΡΩΣΗ
Τα γεγονότα που ζήσαμε μετά της 6 Δεκεμβρίου στην Αθήνα
και στην Γάζα δημιουργήσανε ένα ζοφερό περιβάλλον.
Εκατομμύρια άνθρωποι έμμεσα η άμεσα γίνανε δέκτες
της τυφλής βίας ενός αδιέξοδου πολέμου απέναντι σε ένα λαό που διεκδικεί το αυτονόητο, να έχει πατρίδα, να ζει και να μεγαλώνει τα παιδιά του εκεί που αιώνες τώρα ζούσαν οι πρόγονοι τους.
Χαθήκανε χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και μαζί με αυτές χιλιάδες κόσμοι που περιέβαλαν την κάθε μια από αυτές.

Οι συνέπειες αυτής της γενοκτονίας αποτυπώθηκαν ανεξίτηλα στον ψυχισμό τον δικό μου αλλά και πολλών άλλων φίλων που το εκφράσαμε με έντονο τρόπο στα μπλοκάκια μας.
Επηρεασμένος από την κατάσταση αυτή προσπαθούσα να βρω μια θετική
διέξοδο, να μετουσιώσω αυτό το θανατικό σε αντίδραση απέναντι του.
Το πράγμα έγινε ξεκάθαρο μέσα μου από ένα κείμενο της φίλης Αλέκας
προς το φίλο Περίπλου στην ανάρτηση του 10 Ιανουαρίου με αντίστοιχο θέμα
που είχε τίτλο ’’οι αισθήσεις μου… ‘’.

Με τα στιχάκια του Περίπλου ταυτίζεται η ψυχική μου κατάσταση με βάση αυτό που βίωνα, ενώ το κείμενο της Αλέκας όπως έγραψα και τότε
με πήγε εκεί που έπρεπε ένα βήμα παραπέρα.
Εστίασε στο κέντρο εκεί που βρίσκεται η ανθρώπινη ύπαρξη.

Μια βαθιά ανάσα λοιπόν και τις αισθήσεις σε εγρήγορση
όπως λέει και η Αλέκα.

Τα πολλά λόγια δεν είναι το φόρτε μου, αυτό το θέμα όμως ήθελα να το ανοίξω γιατί επηρεάζει πολύ κόσμο.
Παραθέτω την ανάρτηση του φίλου Περίπλου και αμέσως μετά την απάντηση της Αλέκας με την ευχή να ανοίξει μια συζήτηση που θα μας πάει μπροστά.
Σίγουρα είναι κάτι που το έχουμε όλοι ανάγκη .

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Θ.











ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΜΟΥ....

Έκοψα μιά μιά τις αισθήσεις

που με κρατούσαν δεμένο στην

πραγματικότητα τους.

Πρώτα την ακοή ,μετά την όραση,

κατόπιν την αφή, και τέλος την γεύση.

Κράτησα μόνο την όσφρηση

για να γεύομαι τα σκοτάδια της ύπαρξης μου.

Ξεκομμένος τώρα απ'την φτιαχτή τους

πραγματικότητα, γνώρισα και συμφιλιώθηκα

με τα σκοτάδια της ύπαρξη μου..

periploys

Περίπλου καλησπέρα,
ίσως να έχεις καταλάβει ότι είμαι λίγο "μονοκόμματη" αλλά κι ότι σέβομαι και σιωπώ όταν τα γραπτά αφορούν σε προσωπικά βιώματα, εμπειρίες κ.ά. πάντως προσωπικά. Γι΄αυτό θα σχολιάσω ό,τι γράφεις σε σχέση με τις εικόνες, και μόνο με αυτές.

Όποιος λοιπόν Περίπλου, επιχειρήσει να μειώσει κάποια από τις αισθήσεις μου την έχει "βαμμένη από χέρι". Δεν χαρίζω τίποτε από αυτές. Και θα τις διατηρώ και θα τις αυτοδιαθέτω όσο μπορώ. Μου χρειάζονται για να αντισταθώ αλλά και για να απολαύσω. Μου χρειάζονται για να συντρέξω τους ξένους αλλά και για να κάνω τη ζωή όσων αγαπώ και τη δική μου καλύτερη.

Ξέρεις ποια ειναι η διαφορά μου με τον (άτυχο κατά τα άλλα) φωτογράφο της τελευταίας εικόνας που έχεις; Και αναφέρομαι βέβαια στη διαφορά συμπεριφοράς-αλίμονο! Εκείνος φωτογράφισε για να διεκδικήσει Πούλιντζερ ενώ εγώ θα σκότωνα το γύπα και θα άρπαζα το παιδί να το σώσω γιατι κάθε δευτερόλεπτο ήταν κρίσιμο για τη ζωή του.

Μια βαθιά ανάσα λοιπόν και τις αισθήσεις σε εγρήγορση. Η ζωή είναι μικρή και η κάθε ύπαρξη σημαντική. Δεν αξίζει σε κανέναν το σκοτάδι. Κι ας σταματήσουμε μόνο να βλέπουμε ό,τι θέλουν να δούμε. Μπορούμε να δώσουμε και να πάρουν όσοι μας έχουν ανάγκη.

Συχώρα με φίλε μου που είμαι τόσο ωμή αλλά μια ζωή με φτωχούς και άρρωστους και κατατρεγμένους από τη ζωή συναναστρέφομαι και πίστεψέ με νιώθω τυχερή που δεν είμαι μία από αυτούς.

Με την αγάπη μου,
πάντα "νοτίως" σκεπτόμενη
ΑΛΕΚΑ

4 σχόλια:

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Ο Κορνήλιος Καστοριάδης έλεγε ότι όλες οι λέξεις και οι έννοιες όσο νοηματικά ισχυρές και αν είναι, απειλούνται από εκπόρνευση. Δηλαδή αλλοίωση και παρερμηνεία της αλήθειας που φέρουν. Σε τέτοιο σημείο και βαθμό ώστε να μην εκφράζουν σε καμία περίπτωση την πρωταρχική τους αλήθεια. Το παρθενικό νόημα των φθόγγων τους. Την αιτία της διατύπωσης τους.

απλές και κατανοητές αλήθειες..

έτσι και οι αισθήσεις .Συνηθίζουν άπλα και εκπορνεύονται στη καθημερινή βια και δυσοσμία που επικρατεί .έτσι που όλα γύρω χάνουν το νόημα το οποίο υπάρχουν για να υπηρετούν και το μόνο που μένει εντέλει είναι η αλλοτριωμένη ψευδαίσθηση της πραγματικότητας ..Μιας πραγματικότητας που διαμορφώνεται εντός μας [ γιατί για αυτό μίλησα για την εντός μας πραγματικότητα ] και την αντιστροφή της εικόνας που υπηρετούν οι αισθήσεις,επειδή το τοπίο έχει χάση τη πρωταρχική του παρθενία και έχει συνηθίσει στη δυσοσμία και τη ΦΡΙΚΗ ..
ξεκόβω λοιπόν μήπως βρω αυτό που έχασα ..αν μπορέσω ..ευχαριστώ.

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

συγνώμη λησμόνησα να σου πω οτι ετοιμάζεται η παρέα με φίλους πλοκερς για ρακοποσια και κουβεντούλα ..άλλα στα πάτρια εδάφη

είσαι καλεσμένος μου φίλε Δημήτρη

saltatempo είπε...

Αγαπητέ Ηρακλή καλό απόγευμα,
Ο σκοπός της ανάρτησης μου ήταν να αναδείξει δυο σημαντικά κείμενα
φίλων που τα γραφόμενα τους τα παρακολουθώ πάντα με μεγάλο
ενδιαφέρων και πολλές φορές ταυτίζομαι με αυτά.
Ήταν δυο κείμενα τόσο διαφορετικά μα και τόσο ίδια.
Είχαν στο κέντρο τους τον άνθρωπο, κουβαλούσαν μεγάλα συναισθηματικά φορτία
αποτέλεσμα των γεγονότων που διαδραματίστηκαν αυτή τη περίοδο.
Θεωρό τιμή μου που στόλισα το μπλοκάκι μου με αυτά τα κείμενα,
έτσι εξέφρασα την αγωνία μου και την συναισθηματική κατάσταση που βρίσκομαι.
Τα έκανα ‘’δικά μου’’ μέσα από την δική μου ματιά και εμπειρία πιστεύοντας ειλικρινά πως αυτό είναι καλό.
Συμφωνώ απόλυτα με την διαπίστωση του Καστοριάδη σχετικά με την εκπόρνευση λέξεων και νοημάτων μόνο που δεν ήταν στις δικές μου προθέσεις η αποδόμηση των δυο κειμένων.
Πιστεύω πως ένα γραπτό δεν γίνεται πενηνταράκια αλλά ένας ενιαίος πυρήνας νοημάτων και αυτόν κράτησα με μεγάλη μου χαρά.
Με το θανατικό να κάνει πάρτι στις εφημερίδες και την τηλεόραση
τα στιχάκια σου κούμπωσαν πλήρως στο συναισθηματικό μου κόσμο.
Από την άλλη μεριά στο κείμενο της Αλέκας βρήκα αυτό που είχα ανάγκη τη φυγή προς τα μπρος, μετατρέποντας το θυμό μου σε θετική ενέργεια λέγοντας όχι ρε κουφάλες δεν θα σας περάσει.
Αυτές είναι η σκέψεις μου Ηρακλή όσον αφορά δυο ανθρώπους που γνώρισα
μέσα από τα γραπτά τους και τους εκτίμησα, εκεί κρύβεται και η δύναμη η αξία
που έχουν τα μπλοκάκια στη μπλοκόσφαιρα.
Περιμένω πάντα με χαρά τα κείμενα σου και ειλικρινά θα χαρώ αν κάποιο ταξίδι μου στην Κρήτη συνδυαστεί με ρακοποσία.
Μέσα στο Φεβρουάριο σίγουρα θα κατέβω Ηράκλειο

Με μεγάλη εκτίμηση

Δημήτρης Θεολόγου

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Δημήτρη ΚΑΛΗΜΕΡΑ !!!

Μα.. δε μίλησα για εκπόρνευση των εννοιών η την αποδόμηση από τη μεριά σου που τα φιλοξένησες και σ'ευχαριστώ για αυτό!!
Απλά μιλάω για τις αισθήσεις και την αποδόμηση που φέρουν κατά την ενάσκηση των οργανικών καθηκόντων και τη διείσδυσή στην ενυπάρχουσα δομή μιας ασαφούς και αφανούς δράσης ..δηλαδή την συνήθεια και την εκπόρνευση των αισθήσεων στη καθημερινή βια .ότι μέχρι χθες ήταν απεχθές το συνηθίσαμε και δεν μας προκαλεί πλέον αηδία η άλλα συναισθήματα άλλα το δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα και μπορώ να πω ότι κάποιοι άνθρωποι με ευχαρίστηση ..πχ δες την βια καθημερινά στα μέσα πως τη δεχόμαστε εμείς και τα παιδιά μας ...αυτό κι αν είναι εκπόρνευση των αισθήσεων και των αισθητηρίων μας .

σ'ευχαριστώ που με τιμάς!!να σαι πάντα καλά φίλε Δημήτρη

αν κατέβεις ΚΡΗΤΗ θα επικοινωνήσουμε και θα κοινωνήσουνε με ρακάκια..