15.1.09

Σήματα φωσφορικά



Είχες μια φέτα φεγγαριού στα διάφανα σου χέρια
και μες στα μάτια σου πουλιά
που φεύγανε για το νοτιά
στο δρόμο σου εκατοφύλλα έστρωσα να περάσεις
να δεις το φως τ΄αληθινό
να βρεις τ΄αθάνατο νερό
όλους να μας κεράσεις

Ύστερα ήρθαν δειλινά θολά και βουρκωμένα
άλλος ξεπούλησε φθηνά
άλλος αγόρασε ακριβά
κι όσοι ακόμα αντέχουνε
μές΄στο σκοτάδι φέγγουν
σαν σήματα φωσφορικά
σαν νυχτωμένα φορτηγά

Τα αιώνια κακός μπελάς
στα εφήμερα χρονοτριβώ
και συ στο αίμα μου κυλάς
σαν δηλητήριο αργό

Άλκης Αλκαίος

2 σχόλια:

Γεφυριστές είπε...

Όμορφο τραγούδι Δημήτρη, ωραίοι στίχοι.. μας τα χαλάνε βέβαια στις 2 τελευταίες στροφές αλλά και μόνο για τη φράση διάφανα χέρια τους διαβάζω αισιόδοξα. Μακάρι τα δειλινά μας να είναι διαυγή και χαμογελαστά. Μακάρι να αντέχουμε να τα διατηρούμε έτσι: όχι εφήμερα.

Σε χαιρετώ

saltatempo είπε...

Αλέκα θεωρό ότι είναι ένα από τα ποιο ωραία τραγούδια του Μάλαμα
Ήταν από τα κρυμμένα τραγούδια του δίσκου μιας και ο συγκεκριμένη
δουλειά το Ένα είχε πολλά ωραία τραγούδια ,νυχτολούλουδο, νεράιδα
νοτιάς κα. Είναι ένα ερωτικό τραγούδι με πολύ δυνατό στίχο χωρίς να γίνεται σαχλό από ένα ποιητή που αξίζει να ασχοληθούμε μαζί του.