Το βάλς των χαμένων ονείρων

Για την …τιμή του τραγουδιού

Το τραγούδι είναι έργο συμπυκνωμένο σε δυο τρεις φράσεις μουσικές και με μια απόλυτη αξία των λεπτομερειών που το συνθέτουν.
Απαραίτητη προϋπόθεση φυσικά αποτελούν οι στίχοι πάνω στους οποίους Θα χτιστεί το τραγούδι και που οφείλουν να περιέχουν με σαφήνεια την ποιητική ιδέα, αυτήν που δημιουργεί την ανάγκη του τραγουδιού.
Η ποιητική αυτή ιδέα πρέπει να αποκαλύπτεται με την πρώτη μελωδική φράση του τραγουδιού η με την βασική, ενώ ο ρυθμός της συνοδείας οφείλει να ζωγραφίζει το κλίμα την ατμόσφαιρα του τραγουδιού.
Να ποιες είναι οι βασικές προϋπόθεσης ενός λαϊκού η έντεχνου τραγουδιού.
(το έντεχνο καθορίζεται από το είδος των λεπτομερειών που επιστρατεύονται για να ολοκληρώσουν μια πιο περίτεχνη και όχι απλή, ποιητική ιδέα)
Υπάρχει και η διάθεση που δημιουργεί ανάγκη για τραγούδι.
Που όμως και αυτή οφείλει να αποσαφηνισθεί σε μια βασική ιδέα
Για να μπορέσει να αποκτήσει το τραγούδι ισχύ και νάρθει ίσαμε με μένα.
Για να μην γίνει μια ασθενική φωνή και πριν λαλήσει να χαθεί μες στον αγέρα.
Όλα αυτά σημαίνουν πως εκείνος που γράφει ένα τραγούδι, πρέπει να ψάχνει επίμονα να βρει την κάθε λεπτομέρεια που θα συνθέσει το τραγούδι του, αφού έχει ξεκαθαρίσει μέσα του, εκείνο που θέλει να πει με το τραγούδι του.
Παράλληλα, χρειάζεται μια καθημερινή άσκηση στη χρήση των λεπτομερειών, ώστε να μπορεί την ώρα που συνθέτει, να απομονώνει τα στοιχεία εκείνα που του χρειάζονται και όχι εκείνα που του ΄ρχονται εύκολα ή που τον βολεύουν.
Τέλος, να επιτυγχάνεται ένα σφιχτοδεμένο αποτέλεσμα, έτσι που σαν ακούς τους στίχους να φαντάζεσαι αμέσως την μουσική τους ή πάλι σαν ακούς τη μελωδία να σου ΄ρχονται στο νου αυτόματα οι στίχοι που περιέχονται σε αυτή.
Και το αποτέλεσμα από την ένωση αυτή των στίχων και μουσικής στη μορφή τραγουδιού, να δημιουργεί σ΄αυτόν που το ακούει, μια στιγμή ανεπανάληπτη που τον αποκαλύπτει η τον σφραγίζει οριστικά.
Αυτή πρέπει να ΄ναι η καταγωγή και η μοίρα ενός λαϊκού τραγουδιού.
Του αληθινού λαϊκού τραγουδιού.

Μάνος Χατζιδάκις

(απόσπασμα από επιστολή που έστειλε ο Μ.Χ.το 1971 από την Ν. Υόρκη στον Νίκο Κυπουργό)