Όταν συνομιλούν τα τραγούδια

Φεϊρούζ βγες στο μπαλκόνι
να σ΄ ακούσουν τα πουλιά,
του Λιβάνου οι μαύροι κέδροι
κι οι λειχήνες του Αραράτ.

Φεϊρούζ καημέ μου Φεϊρούζ
τους αναστεναγμούς μου αφήνω
στα σταυροδρόμια της ζωής.
Φεϊρούζ καημέ μου Φεϊρούζ
έμαθα πάντοτε να δίνω
όσα δεν έδωσε κανείς.

Στείλε μου το «wa habibi»
στις φτερούγες του νοτιά
να περάσει από τη Γαύδο
και ν' ανέβει πιο ψηλά.

Η Ευαγγελία λέει
τον αρχαγγελίτικο
και συ στης Μπεκάα τη θέρμη
τραγουδάς το ανείπωτο.